Beste wensen!

Vooreerst willen we onze trouwe lezers een zeer fijn 2018 wensen.  Dat al jullie wensen mogen uitkomen, maar dat de gezondheid primeert natuurlijk!

Wij gingen voor de feestdagen naar België en beleefden mooie tijden.  Drukte, gezelligheid, veel te veel eten, een beetje drinken, gebabbel, getetter, bezoekjes hier en daar, …  De feestjes werden één voor één afgewerkt, de kinderen gingen “nieuwjaarkezoeten” zingen, de nieuwjaarsbrieven werden gelezen, een ziekenhuisbezoekje…  De tijd vloog voorbij!

Na 10 dagen in het kleine Belgiënlandje kriebelde het toch weer om terug te keren naar onze weidse zichten, onze schuur, de konijntjes, ons Sientje de poes, … kortom ons plekske…  Na een goeie rit kwamen we aan in een frisse schuur (14 graden).   Vlug de stoof aan, de brander op volle toeren en terwijl even bezig blijven met alles uitladen en rap iets ineen flansen om te eten…  We hadden nog wat in de ijskast laten liggen en ja… het was allemaal nog goed 😉

De volgende morgen maakte de wekker weer van zijn paretten omdat Wim alweer de baan op moest…  Gelukkig voor de kinderen was het voor hen nog wel vakantie.  Ze genoten van hun nieuw speelgoed, de vrije tijd, hun bed (vooral ’s morgens dan…) en bereidden zich mentaal toch al een beetje voor op hun nieuwe schooldag die met rasse schreden dichterbij kwam…

Buiten spelen zat er niet meer in, het regende hier de hele tijd en dat zorgde voor een ongelooflijke verandering van de Corrèze.  We dachten vorig jaar al dat het waterpijl hoog stond…  Dit jaar stond het nog hoger.  Een heel stuk van de wei van de boeren beneden was ondergelopen…  Dat wilde zeggen dat op ons terrein ook een deel onder water zou staan…  We gingen op onderzoek…

Bijna tot op de weg…

Onze inrit naar het water was ineens wel heel kort!

opnieuw een boom tegen de brug… werk aan de winkel!

En of er veel weer water was…  De helft van onze composthoop was zelfs mee verdwenen…  allé, opgeruimd staat netjes zullen we dan maar denken…  Maar als ze in Tulle eierschelpen en bladeren van kolen e.d. vinden zullen ze misschien wel raar kijken….

Er is ook weer ergens een boom omgevallen, in het water terecht gekomen en meegespoeld tot tegen de brug…  Ja, die middelste pijler houdt alles tegen hè en dus zitten wij weer met de opkuis van een boom…  Johan, Inge,… en wie er nog zin heeft…kom maar af!!!

In de krant lazen we dat het waterpijl op een nacht met meer dan 80 cm was gestegen… we hebben het ondervonden…  Ondertussen is alles opnieuw genormaliseerd en stroomt het water weer waar het moet stromen…  Den opkuis kan beginnen… of nog niet…. 😦

 

We organiseerden voor onze Franse, Zuid-Afrikaanse, Engelse vrienden en buren een nieuwjaarsdrink bij ons thuis.  De bedoeling was om lekker gezellig op het terras aan een groot vuur (vergelijk kerstboomverbranding) te genieten van wat hapjes, drankjes en echte borrels…  Maar we moesten het binnen gezellig maken omdat het … jawel… regende…  Enfin, niet erg, binnen brandde er ook een vuur(tje) en werd het super gezellig…  We houden het in het achterhoofd om er een jaarlijkse traditie van te maken!

 

Ondertussen is ook hier de school weer gestart en staan er ’s morgens weer een aantal met gemorrel op om zich met slappen naar de badkamer te begeven en zich klaar te maken voor school…  De eerste avond waren ze al aan het tellen hoeveel dagen nog tot de volgende vakantie…  Ik denk dat de goesting niet erg groot is om nog te gaan…

Amélie en Jensen beginnen zich al voor te bereiden op volgend jaar…  Het is te zeggen, te oriënteren.  Ze moeten kiezen volgend jaar en da’s niet gemakkelijk hè!  Bij ons waren dat heel algemene richtingen, dus je was slim en je ging naar ASO, je was minder slim en je volgde een TSO-richting en het leren vlotte helemaal niet dan zat je in een BSO-richting.  Tegenwoordig kan je in elke tak nog eens verschillende richtingen kiezen, zelfs richtingen waar ik nog nooit van gehoord heb (ook in België is dat blijkbaar zo…)  Jensen wil zo rap mogelijk van school vanaf zijn, maar in de richting die hij wil zal hij toch nog zeker een 4 jaar op de schoolbanken moeten zitten…  Amélie heeft het al helemaal uitgedokterd en is al plannen aan het maken om volgend jaar op internaat te vertrekken naar Limoges waar ze een richting wil volgen met een aantal uren theater/drama in…  We zullen binnenkort al maar wat opendeurdagen van scholen inplannen…

 

Op naar een volgende update!

Greet

 

 

Moeke en voke op bezoek…

dat betekent hard werken… en dat was ik precies niet meer gewoon, zo’n fysieke arbeid!  Amai, dat heb ik geweten, maar  ik was niet alleen 😉

Het plan was dat er vloer gelegd zou worden in de wasplaats zodat deze ook wat beter afgewerkt zou zijn.  De tegels hadden we liggen en de lijm ook nog.  Het was dus gewoon een kwestie van eraan beginnen.  Eventjes gekeken, nagedacht en dan beslist om geen vloer te leggen, maar de tegels tegen de muur te plakken!  Wij hebben 2 jaar geleden een betonnen vloer gegoten in de wasplaats en deze ligt niet echt recht, om niet te zeggen zat…  Niet te doen dus om tegels op te lijmen!  Dus… tegen de muur die handel!  Dat had ik toch een beetje onderschat…er kruipt toch wel heel wat tijd in!  Maar ze hangen er tegen, we zijn gestopt omdat de lijm op was ;-).  Het laatste strookje heb ik dan bezet, lang geleden nog gedaan en wat gesukkel, maar het hangt er ook tegen en alles is proper!  Dan de vloer nog natuurlijk…  We hadden nog witte betonverf staan en dus…een nieuwe laag verf op de vloer!  Voila en de wasplaats is weer tip-top!  Oh ja en in de keuken werden er ook nog een aantal tegels en plinten gezet.  Nu is de keuken ook helemaal klaar!

veel beter!

We doen nog even verder

Stenen slijpen

Jaaa!

een laatste keer bezetten!

Vloer schilderen…

De geschilderde hekkens werden op hun plaats gezet en stevig vastgezet!  Ja, ze pasten nog steeds…  Het is veiliger nu!

“vlug” een gaatje boren!

Vastzetten!

Jaaa! gelukt!

Wim plantte de buxushaag met planten die wij reeds hadden en met stekjes die van België kwamen.  We hebben nu een haag staan zodat duidelijk wordt tot waar de parking komt.  Nu enkel nog de parking zelf aanleggen… dat betekent dus nog een camionneke dolomiet laten komen en… schuppen!  Moeke ging op stap en stak hier en daar overal wat stekjes uit, we zullen zien wat daar van komt en ze gaf onze planten wat extra meststoffen!  Ook binnen heeft moeke gezorgd dat wij geen honger en dorst leden, de afwas werd ettelijke keren gedaan, naad in orde gebracht: van een onnozele knoop aanzetten tot geloste naden terug dichtten!  In België had ze ook al hoezen gemaakt om over onze tuinkussen te trekken.  Zo blijven onze kussens langer proper en als de hoes vuil is, in de wasmachine en klaar is kees!  Gemakkelijker dan een heel kussen uitwassen natuurlijk!

Meststoffen… groeien plantjes!

de nieuwe buxushaag moet nog wat groeien!

Het weer zat deze week helemaal niet mee!  Regen, sneeuw, kou, wind, … de zon was niet van de partij…  De dag dat moeke en voke vertrokken draaide het weer om en begon de zon van haar “paretten” te geven!

Niet vergeten… morgen (donderdag) om 20h40 op één, La vie en rose…  De volgende weken komen we ook nog aan bod en kunnen jullie een beetje meegenieten van ons Frans leven!

 

Een beetje laat…

om nog een verslagje te maken van onze vakantie… maar beter laat dan nooit zeggen ze wel eens hè!

Siebren begon zijn vakantie al met een eerste live optreden!  Hij moest samen met zijn groepje “‘LAYS” optreden in Tulle.  Niet alleen zijn groepje was van de partij, maar alle groepjes die in de muziekschool zijn samengesteld waren aanwezig!  We waren gelukkig goed op tijd, want organiseren is toch iets dat de Fransen niet goed kunnen.  We kwamen in een leeg lokaal aan, enkel het podium met geluid en veel belichting was in orde.  Voor de rest alle stoelen nog opeen gestapeld aan de kant…  Wij namen dus allemaal maar een stoel en begonnen ons te settelen, helemaal van voor natuurlijk!  Velen volgden ons voorbeeld.  Gelukkig dat we een stoel hadden genomen, de avond was pas gedaan tegen middernacht!  Maar we hebben jeugdig talent gezien, het ene al wat beter dan het andere en nu niet om te stoefen, maar Siebren was toch bij de beste drummers van de muziekschool hoor!

De volgende dagen van de vakantie was het hier schitterend weer, soms zelfs té warm om te werken…  We zorgden beneden aan de oever van de rivier dat alles terug netjes werd, alle struiken, boompjes werden gesnoeid, gras gemaaid, dorens verwijderd… En alle snoeiafval werd vakkundig “opgestookt”…  We kregen de hulp van twee dappere helpers die heel graag buiten bezig zijn en genieten van de gezonde lucht, Siebren en Tijmen.  Oh ja en Pépinot niet te vergeten natuurlijk!

Stukje gras al maaien

Werken!

Stoere helper!

Ja, een beloning op tijd en stond!

Pépinot geniet ook!

 

De tweede week van de vakantie (ja, hier hebben ze twee weken voorjaarsvakantie!) kregen we bezoek van familie: nonkel Frans, Jan, Stef en Julie, onze twee petekindjes!  Amai, wat waren die ineens weer gegroeid!  Ja, dat heb je natuurlijk als je ze niet alle weken ziet…

We hebben leuke dagen gehad, allemaal samen, Wim moest ook een aantal dagen niet werken, wat het dus voor ons bezoek wel extra tof maakte!  Niet dat het met mij alleen niet tof is natuurlijk… 😉  Jammer genoeg was het weer niet zo aangenaam, regen, regen, regen, …  Dat zorgde ervoor dat er niet zo veel buiten gewerkt kon worden en ja, binnen was niet veel meer te doen, buiten afwassen… 😉

Tussen de buien door werden er dan toch twee palen (die de ingang van ons “domein” duidelijk maken) verplaatst.  Ze werden achteruit gezet zodat we meer parking kunnen maken.  Gemakkelijker voor onze gasten!  Er werden ook wat buxusplantjes verplant, grasbossen uitgedaan en verplaatst.  Er werden drie bomen omgedaan, jammer genoeg viel er ene in het water en die ligt er nu dus nog steeds… Dat is een taakje voor deze zomer of najaar, als het water in de rivier wat lager staat en als we wat mankracht bijeen krijgen…  Wie zich dus geroepen voelt…altijd welkom!  De bomen die wel op onze wei vielen werden al in stukjes gezaagd en weggestapeld.

Tractor om te trekken…

Toch niet zwaar genoeg…

Vlug korte metten mee maken sè!

Ja lap!

Onze ploeg werd in stukken geslepen.  Het is de bedoeling dat er een echte ploeg van gemaakt wordt om achter de tractor te hangen.  We hadden ook grote haken liggen, die ooit op onze zolder dienst deden als grijpers om hooi hoog op te stapelen.  Deze grijpers werden ook een beetje aangepast en ook deze zouden achter de tractor moeten kunnen gehangen worden zodat we daarmee grond kunnen “openrijten” en daarna gemakkelijker loswerken…  Naar het schijnt zijn deze twee dingen al weer klaargemaakt in België en staan ze weer op ons te wachten….  Merci nonkel Frans!!!

Een stuk eraf!

Er moesten ook nog twee hekkens op maat gezaagd worden zodat deze kunnen gaan dienen als balustraden voor onze grote ramen.  Dat is een beetje veiliger als de ramen openstaan.  Nu zou je zo naar beneden kunnen donderen, als deze ervoor staan, moet je eerst al een meter omhoog springen voor je naar beneden kan vallen!  Het was geen gemakkelijk jobke, harde eik recht doorzagen met de hand… niet simpel, maar het past, dus… kei goed gedaan!  Ondertussen werden de twee stukken ook al drie keer geschilderd, zodat ze weer en wind kunnen trotseren!

Harde eik doorzagen, niet simpel

Passen…

Aftekenen, héél belangrijk!

Fris groen kleurtje!

Er waren ook nog twee hekkens over om beneden een poort te hangen.  Nu is het wel duidelijk dat de ingang van onze wei privé is en dat de vissers er niet meer hun auto op kunnen parkeren e.d.  Ook de poort hangen is door die twee heren tot een goed einde gebracht, waarvoor weer oprechte dank!  Ondertussen werd ze toch al één keer geschilderd.  Nog een tweede keer te gaan…

Ze hangt!

Eerste keer geschilderd!

Dat waren de twee vakantieweken voor ons mannen.  Ik denk dat ze er weer enorm van genoten hebben, nee, ik ben er wel zeker van!

 

Ondertussen hebben jullie misschien ook de eerste aflevering van “La vie en rose” van Annemie Struyf gezien?!?  Wij hebben in ieder geval met veel plezier gekeken en we kijken uit naar de volgende aflevering!

Tot binnenkort, met weer een paar werk-updatejes!!!